Verwaarloosde kamerplanten: De Klikoplant redders

Er bestaat een type mens, nobel en zeer empathisch, namelijk: De klikoplant redder.

Ik schaar mijzelf absoluut onder deze categorie en vele vrienden van mij behoren hier ook toe. De klikoplant redder is een liefhebber van alles wat groeit en bloeit. Daar tegenover heb je de mensen die de theorie van een plant houden heel erg tof vinden. Maar niet snappen dat een plant uiteraard verzorging nodig heeft. Ze zien het bladerige schepsel als een op zichzelf reddend ding wat gewoon groen blijft. Lo en behold wanneer ze erachter komen dat binnenshuis, het water niet uit de lucht komt vallen. En de meeste planten toch wel baat hebben bij een beetje licht. De donkere ruimte met tl-buis is geen vervanging voor de zon over het algemeen.  Het gevolg hiervan is natuurlijk dat de plant er niet zo mooi meer uit gaat zien, vergeleken met het moment dat je deze bij de Intratuin had gekocht. Bladeren verwelken, stengels sterven af. En dan is het voorbij met de pret. De plant wordt gedegradeerd tot de kliko.  

Zelf heb ik al menig plant uit de kliko gevist. Het arme plantenvriendje was vaak op sterven na dood. Al deze planten hebben een naam gekregen, ik geef al mijn planten namen. Waarom zou een huisdier wel een naam mogen, maar een plant niet? Kan gewoon. Hierbij mijn persoonlijke lijst van afgevaardigden:

Karel de kruipcactus: Karel was een plant die samen met drie andere planten in de afzichtelijkste vierkante pot ter wereld stond. Gedumpt door een oude man die het stekelige stompje niet meer wilde verzorgen. Mooi was hij niet, maar dat wilde niet zeggen dat Karel geen mooi huisje verdiende. Karel is intussen uit het gedrocht van de pot verplaatst naar een leuk potje à la Mexicaanse huisstijl van de Xenos. En daar zit hij al drie jaar helemaal in zijn sas.  

Martijn de monstera: Een apart geval waar ik nog steeds vragen over heb. Martijn lag onderaan in de kliko bij mijn huis. De buurvrouw had besloten de geperforeerde vriend weg te gooien. Toen ik Martijn uit de kliko viste, zag ik tot mijn grote verbazing dat de gele plekken op de bladeren groen geverfd waren. Een poging om de nalatigheid te vermommen. De verf was niet eens de juiste kleur. Een monstera met een turquoise vlek. Tja, niemand die het ziet. Martijn heeft een goede snoeibeurt gehad en staat nu al twee jaar als een echte baas met prachtige nieuwe bladeren in mijn huis te shinen.

Barry bananenplant: Ik heb altijd een haat liefde verhouding gehad met bananenplanten. Maar ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om Barry (wederom gedumpt door dezelfde buurvrouw) een duistere dood te laten sterven tussen de vuilniszakken. Barry werd gered en kreeg een super-de-luxe nieuwe pot. Helaas heeft Barry het niet gehaald vanwege het feit dat HIJ een plaag rouwvliegjes naar binnen heeft gehaald. Hij is aan de plaag bezweken na twee weken.

Kees cactus: Kees is het bewijs dat echte schoonheid van binnen zit. Hij is namelijk ontzettend lelijk. Grauw en brandplekken door de zon. Maar hij doet het wel supergoed in zijn hippe terracotta pot. Ook was Kees het slachtoffer van een bejaarde man. Wat heb je ook aan een cactus op die leeftijd? Koop gewoon een kat.

Peter palm: Uiteraard is mijn buurvrouw weer verantwoordelijk voor deze. Peter had nog maar één sprietje. Na maanden voor Peter te hebben gezorgd, begon hij er eindelijk weer bovenop te komen. Peter is uiteindelijk geadopteerd door mijn lieftallige broertje, die hem een nieuwe naam schonk, namelijk: Marly junior. Een heuse eer voor een schraal plantje.

Anna de aloë vera: De nieuwste zwerfplant. Ze stond voor de kliko, compleet overwaterd in het koude decemberweer. Het arme ding zag er niet uit. Ze werd vergezeld door een dikke strontvlieg. Die ik met tamelijk veel inspanning heb weten weg te jagen. Het is nog te vroeg om te vertellen wat de toekomst gaat brengen voor haar. Maar het ziet er naar uit dat het wel goed gaat komen met Anna.

Een hoop variëteiten aan klikoplanten hoor je wel. Sommige vrienden van mij hebben een heel lepelplant arsenaal in hun woonkamer staan. Ik mag niet klagen.

Tot slot wil ik nog even een paar tips geven aan de mensen zonder groene vingers:

-Doe een beetje onderzoek voordat je een plant koopt.

-Inplaats van de plant weggooien, geef het aan je buren!

-Iets wat dood lijkt, hoeft niet altijd dood te zijn

Heb jij ook wel eens een plant uit de kliko gered? Laat het me weten!

-Marly Loomans 2023